لزوم تحلیل سیستمی اعتراضات آمریکا

گزارش این برنامه به شرح زیر است:

امروز ایالات متحده آمریکا به کشوری تبدیل شده که نمی‌تواند از شعارهای اولیه خودش دفاع کند. آفت تحلیل اعتراضات امروز آمریکا این است که علت اعتراضات را از یک بحث سیستماتیک به یک بحث تبعیض نژادی صرف تقلیل دهیم. متأسفانه رسانه‌های داخلی نیز روی موضوع تبعیض نژادی متمرکز شده‌اند.

امروز آمریکا در یک آزمون راهبردی قرار دارد و لیبرالیسم به عنوان شاکله وجودی آمریکا به چالش کشیده شده است و رویاهای لوترکینگ تحت عنوان «آمریکا؛ فرصتی برابر برای همه» دورنمایی ندارد. اگر شیوه اداره آمریکا بر همین منوال پیش برود، شاهد اعتراضات بیشتر نه تنها در آمریکا بلکه در تمامی کشورهای غربی خواهیم بود؛ همان طور که تاریخ غرب مملو از این اعتراضات است. مادامی که نگاه تبلیغاتی در تحلیل مسائل آمریکا بر نگاه کارشناسانه سبقت بگیرد، نمیتوانیم به یک نتیجه مطلوب در تحلیل رخدادادهای آمریکا دست پیدا کنیم.

بنابراین با این سؤال مواجهیم که آیا لیبرالیسم و به تبع آن نئولیبرالیسم پاسخگوی نیازهای جامعه ایالات متحده هست یا خیر؟ اگر به این سوال پاسخ دهیم، به نتیجه مطلوب می‌رسیم.

برای تحلیل کارکرد ترامپ به عنوان رئیس‌جمهور آمریکا می‌شود به بحث فوکویاما در مورد هویت رجوع کرد. به عقیده فوکویاما مردم آمریکا به دنبال بازیابی هویت از دست رفته خود هستند و به همین سبب است که طغیان کرده‌اند. بنا بر اعتقاد فوکویاما هویت چالش اساسی لیبرال دموکراسی خواهد بود.

آقای ترامپ از بدو حضور خود در تلاش بود تا هویت جامعه آمریکا را یک دست کند و در همین راستا طرح بازگشت مهاجران به کشورهای خودشان و هم‌چنین طرح منع ورود غیرآمریکایی‌ها به این کشور را اعمال کرد و این اقدامات نژادپرستانه دامن زد. البته این مباحث اجتماعی با مباحث اقتصادی گره خورد و محبوبیت رو به رشد ترامپ در سال اول ریاست‌جمهوری در سال آخر رو به افول گذاشت و حالا ترامپ با چالش اعتراضات آن هم یک سال مانده با انتخابات روبروست.

قطعاً روی کار آمدن شخصی مثل ترامپ و هم‌چنین عملکرد وی به طور فزاینده‌ای روند افول آمریکا را سرعت بخشید و چالش‌های حوزه اندیشه و ایدئولوژی لیبرالی را به حوزه جامعه، اجرا و حکمرانی انتقال داد. تمدن‌ها متولد می‌شوند به بلوغ می‌رسند و اگر نتوانند کارآمدی خود را حفظ کنند وارد سراشیبی سقوط خواهند شد. آمریکا در سراشیبی سقوط است و این برای مردم عادی هم ملموس شده است.

مقامات کشورهای اروپایی مثل فرانسه و انگلیس نسبت به اعتراضات آمریکا با طمأنینه و محافظه‌کاری موضع‌گیری کردند؛ در حالی که مردم غرب درد مشترکی را فریاد می‌زنند و آن درد عبارت است از این که «ما نمی‌توانیم در ۲۰۲۰ با لیبرالیسم به خوشبختی دست پیدا کنیم و هیمنه رسانه‌ای رسانه‌های همسو با حکومت مانع حراست ما از حقوق‌مان است.»

شکاف میان دولت و ملت با شروع این اعتراضات درآمریکا و اروپا قوت گرفت؛ در حالی که این شاخصه اتحاد دولت- ملت در اروپا یک مزیت بود.

فضای انتخابات آمریکا از کمپین‌های رسانه‌ای داخلی متأثر خواهد بود و بر همین اساس اعتراضات در آمریکا تأثیر چندانی روی رأی آقای ترامپ نخواهد داشت؛ کما این که رسانه‌های آمریکایی می‌توانند خواسته به حق معترضین را تنزل بدهند و فضا را به نفع ترامپ عوض کنند. اما در صورتی که ترامپ رأی مجدد مردم را بگیرد، نتیجه این اعتراضات ضعف دولت ترامپ در دروه دوم خواهد بود.