سیاست خارجی دریچهای است که بازیگران دولتی از مجرای آن به نظام بین الملل مینگرند. نگاه نخبگان تصمیم ساز سیاست خارجی، بر تأمین منافع و دفع تهدیدات ملی متمرکز است. نگاه مبتنی بر منافع ملی از دوره تشکیل دولت-ملت، از «عصر وستفالیا» به بعد چراغ راهنمای سیاست خارجی دولتها بوده است. سیاست خارجی در محیط بین المللی معنا و کارکرد ضروری خود را به دست آورده و از تحولات مفهومی و عملی متنوعی برخوردار شده است. قرار گرفتن دولتها در مراتب مختلف قدرت جهانی، توانایی کنش ورزی و تأثیرگذاری متنوعی را در محیط در حال تحول، پیش روی آنها قرار داده است.