نشست وین و بازگشت آمریکا به برجام؛ چالشها و راهبردهای موجود
گفت و گوی سیاسی رادیویی با موضوع نشست وین در تاریخ ۲۳ فروردین ۱۴۰۰ با حضور دکتر امیر عباسی خوشکار (پژوهشگر پژوهشکده تحقیقات راهبردی)، پویا میرزایی (پژوهشگر) برگزار شد. در این دیدار چالشها و نتایج احتمالی نشست وین مورد بررسی و تبیین قرار گرفت و پژوهشگر گروه روابط بین الملل پژوهشکده تحقیقات راهبردی به بیان نظرات خود پرداخت. خلاصهای از نظرات ایشان را در سطور ذیل مشاهده میکنید.
چندجانبه گرایی دیپلماتیک رویکرد تیم بایدن برای رسیدن به اهداف تحریم های آمریکا
پس از پیروزی جو بایدن در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا آنچه نسبت به دوره ترامپ تغییر کرده است روش برخورد با برنامه هستهای ایران و استفاده از تکنیک چندجانبه گرایی جهت دست یابی به اهداف کلان میباشد؛ لذا تحریمهای دوره ترامپ به عنوان سرمایه راهبردی در اختیار بایدن قرار گرفته است و جمهوری خواهان رادیکال و لابیهای صهیونیستی تا به مهار کامل ایران و فعالیتهای هستهای آن دست پیدا نکنند اجازه انعقاد توافقنامه و اجرای آن را نخواهند داد. آمریکاییها با اعلام آمادگی برای برقراری گفتگوها به دنبال ترمیم چهره خود هستند و همچنین اعلام راهبرد خود به طرف مقابل. آمریکاییها هر سطح از گفتگوهای پیش رو را به عنوان سکویی جهت طرح راهبرد خود در نظر خواهند گرفت.
بازگشت آمریکا به تعهدات برجام مهمترین هدف گفت و گوهای پیش رو
مهمترین راهبرد اتخاذ شده توسط جمهوری اسلامی ایران در گفتگوهای پیش رو بازگشت آمریکا به تعهدات برجامی در قالب رفع کامل تحریمها است. بازگشت بایدن به توافقنامه برجام بدون شروط خارج از توافقنامه برجام و تنها با امضای اسناد حقوقی سناریوی مطلوب جمهوری اسلامی ایران است. این بازگشت در اظهارات پیش از نشست وین و پس از آن به صورت یکپارچه توسط مقامات ارشد سیاست خارجی تکرار شده است. آمریکا نیز خواهان بازگشت به برجام است. اما گره کار در همین نحوهی بازگشت و شروط اضافی آمریکاییها است. طرح محدودیتهای غنی سازی در بازههای زمانی نامحدود و استمرار تشدید نظارتها مهمترین خواست آمریکاییها در گفتگوهای پیش رو خواهد بود.
نوری در پایان تونل مذاکرات؟ موانع و چالش های موجود
برخی از شخصیتهای سیاسی و دانشگاهی با خوشبینی به حل مسایل هستهای در سایه ابزارهای دیپلماتیک بر این باور اند که استفاده از این روش راه گشا است و مناسبترین ابزار برای حل مسایل موجود با آمریکا است. آنچه توسط آمریکاییها در راهبرد برخود با فعالیتهای هستهای و منطقهای ایران مطرح شده است مذاکرات گام به گام و دست یابی به توافقی محکمتر و قویتر است. آمریکاییها با طرح مفاهیم فوق به دنبال طرح شروط فرابرجامی هستند یعنی در برگیری توافقی که در آن ایران ضمن پذیرش محدودسازی هستهای در بازه زمانی نامحدود به کاهش توانمندیهای موشکی و منطقهای نیز رضایت دهد. ابزار تحریم مهمترین ابزاری است که آمریکاییها میخواهند با به کار بردن آن و افزایش درد برای طرف مقابل بستر امتیازگیریهای نامتقارن را با نگاه از بالا به پایین فراهم سازند.
اقتصاد مقاومتی راه حل مسایل موجود؛ از ادراک سازی تا بهبود شاخص ها
آنچه سبب شده است تا آمریکاییها در گفتگوها شتاب نکنند و به کندی مسایل را دنبال کنند امید آنها به مخربتر شدن تاثیرات تحریمها و ناتوانی دولت در انجام اصلاحات ساختاری است. احتمالا آمریکاییها با گذشت زمان و عدم بهبود شاخصهای اقتصادی به این ادراک از تاثیرگذاری تحریمها برسند که حفظ تحریمها برای تخریب بیشتر ساختار اقتصادی ایران موثر بوده است و مذاکرات را بیش از گذشته دچار فرسایش کنند. در این شرایط بهترین راهکار برای کند کردن حربه تحریمها استفاده از رویکرد اقتصاد مقاومتی و انجام اصلاحات اقتصادی به منظور بهبود شاخصهای اقتصادی کشور و القای تصویر و ادراک تاب آوری اقتصادی به آمریکاییها است. انتقال پیامهای ضعف و حرکتهای شتاب زده از طرف سیاست خارجی کشورمان سبب گستاختر و هجومیتر شدن طرف آمریکایی خواهد شد.