چین و استقرار سامانه ضد موشکی در کره جنوبی
برای مطالعه متن کامل گزارش اینجا را کلیک کنید.
تلاش آمریکا و کره جنوبی برای استقرار سامانه ضد موشکی تاد در کره جنوبی علاوه بر اینکه باعث ایجاد نگرانی و تهدید برای چین شده است همچنین امکان گسترش مسابقه تسلیحاتی در میان کشورهای شرق و شمال شرق آسیا را نیز افزایش داده است. این سامانه که بنا بر اظهارت مقامات دفاعی کرهجنوبی قرار است تا پایان سال 2017 در این کشور مستقر شود و در حال حاضر دو کشور آمریکا و کره جنوبی در حال جاگزینی برای آن میباشند، میتواند تاثیرات بسزایی بر معادلات امنیتی منطقه داشته، تحکیم روابط استراتژیک چین و کره شمالی را در پی داشته و توسعه و گسترش موشکهای بالستیک و هستهای کره شمالی را به همراه داشته باشد. وزرای دفاع دو کشور آمریکا و کره جنوبی بیان داشتهاند که این سیستم با توان پوشش راداری 4 هزار کیلومتری علاوه بر اینکه میتواند امنیت کشور و مردم کره جنوبی را تامین نماید همچنین میتواند اقدامات و فعالیتهای چین در تنگه تایوان و دریای چین جنوبی را رصد و رهگیری نماید. دقیقا یکی از نگرانیهای اساسی چین از استقرار این سامانه به همین توان پوشش راداری گسترده این سامانه برمیگردد. مقامات سیاسی و همچنین کارشناسان نظامی چین معتقدند که سیستم دفاع ضد موشکی تاد بسیار بزرگتر و گسترده تر از نیازهای امنیتی و دفاعی کره جنوبی است. از منظر چینیها، چنین سامانهای با توان راداری بسیار پیشرفته، صرفا در راستای کنترل تهدیدات موشکی کره شمالی نیست و میتواند انگیزههای دیگری به خصوص مهار و رصد فعالیتها و اقدامات چین را نیز هدف گرفته باشد. کارشناسان دفاعی چین معتقدند که سیستم دفاع موشکی پاتریوت PAC-3 کره جنوبی از توانایی لازم برای برخورد و مقابله با تهدیدات موشکی کره شمالی برخوردار است و نیازی به سامانه دفاع موشکی تاد ندارد.
بیانیههای رسمی چین و
همچنین گزارش دفاعی سال 2015 چین، حضور آمریکا در نزدیکی این کشور را از جمله مهمترین
عوامل ایجاد بی ثباتی در منطقه و همچنین تولید دغدغه و آسیبهای امنیتی برای چین
میداند. نگاه تحلیلگران و نظامیان ارتش خلق چین هم تا حدود زیادی در همین راستا
است. به عنوان مثال در گزارشی که یکی از ژنرال های ارتش خلق در مجله نطامی ارتش
خلق نوشته بیان میدارد که امریکا وارد زنجیره اول و دوم حلقه های امنیتی چین یعنی جزایر
مورد حاکمیت این کشور شده است و به منظور توسعه نفوذ و تاثیرگذاری خود در منطقه،کره
جنوبی و ژاپن را به عنوان لنگرگاهای
شمالی و فیلیپین و استرالیا را هم به عنوان لنگرهای جنوبی خود قلمداد کرده است. لذا
از نقطه نظر چینیها هرگونه نزدیکی و مجاورت آمریکا در محیطهای فوری امنیتی این
کشور، تهدیدی جدی برای امنیت ملی چین محسوب میشود. چینیها معتقدند که امریکا تلاش
دارد تا به دو طریق محاصره نظامی این کشور
و همچنین تلاش برای تحول نرم در ساختار سیاسی و اجتماعی چین به ضعیف کردن چین
بپردازد. در تحقیق و نظر سنجی که در میان 300 تحلیلگر و کارشناس دانشگاهی چین در
سال 2012 نسبت به استراتژی توازن سازی مجدد اوباما انجام شده بود بالغ بر 80 درصد
از این کارشناسان آن را تهدیدی آشکار برای امنیت ملی چین بیان کردهاند. در هر حال
به نظر میرسد که تلاش برای استقرار سامانه دفاع ضد موشکی تاد در مقطع کنونی به
عنوان یکی از مکانیسمهای آمریکا برای محاصره نظامی چین و کنترل بهتر اقدامات و
فعالیتهای این کشور در تایوان و دریای چین جنوبی باشد.به بیان دیگر به نظر میرسد که امریکا استراتژی
«کنترل و حضور در صحنه» برای مهار چین را بر استراتژی Offshore Balancing یا کنترل از راه دور ترجیح
داده است. این مطلب در مقاله مشترکی که دو تن از نویسندگان واقعگرای آمریکایی
یعنی جان میرشایمر و استفن والت در نشریه فارین افرز در ماه گذشته منتشر کردند نیز
مورد تاکید قرار گرفته است. اگرچه میرشایمر و والت استراتژی Offshore
Balancing را به عنوان یک استراتژی کارامد برای آمریکا در مقطع فعلی به
منظور مدیریت تحولات و معادلات منطقه ای و بین المللی پیشنهاد مینمایند اما تنها
در مورد چین استثناء قائل شده و تاکید دارند که امریکا برای کنترل چین میبایست
کنترل و حضور بیشتری در صحنه و معادلات امنیتی منطقهای در شرق آسیا و آسیا پاسفیک
داشته باشد. در راستای همین مفروض، مک کین رئیس کمیته تسلیحات سنای آمریکا نیز در
ملاقات با رئیس جمهور تایوان در 5 ژوئن 2016بر گسترش حمایتهای این کشور از
تایوان تاکید نمود و بیان داشت که این کشور می بایست سهم و میزان بودجه دفاعی خود
را به 3 درصد از تولید ناخالص ملی افزایش داده و سرمایهگذاریهای بیشتری بر
توانمندیهای دفاعی خود انجام دهد. اوباما نبز در آکادمی نیروی هوایی آمریکا در
کلرادو از کنگره این کشور خواست تا قوانین دریایی سازمان ملل را برای افزایش توان
نقشآفرینی این کشور در دریای چین جنوبی تصویب نماید. در هر حال واقعیت آن است که
تحولات منطقه شرق و شمال شرق آسیا یکی از کانونهای جدی تمرکز و توجه ایالات متحده
است و چگونگی مدیریت سازمانهای امنیتی موجود در منطقه میتواند چگونگی شکلدهی به
محاسبات آینده قدرت را سامان بخشد. باید دانست که امنیتی نمودن تهدید چین در منطقه
شرق آسیا و به خصوص در دریای شرقی و جنوبی چین یکی از دستور کارهای اساسی تصمیمسازان و همچنین تحلیلگران آمریکایی برای تقویت روابط متحدین منطقه ای خود در شرق
اسیا و همچنین تامین بسترهای حضور گسترده تر در این منطقه جهت شکل دهی بهتر به
معماری امنیتی آینده در منطقه است. نتایج
تحقیقات و نظرسنجیهای مختلف نشان میدهد که آمریکا در این مسیر نیز تا حدود زیادی
موفق شده است. به عنوان مثال در نظرسنجی که موسسه پیو در ارتباط با میزان ترس از
گسترشگرایی چین انجام داده است می توان به خوبی این مسئله را مشاهده نمود. نتایج
این نظرسنجی نشان می دهد که تقریبا 86 درصد از جامعه نمونه فیلیپینی، 83 درصد از
جامعه آماری ویتنامی، 83 درصد از جامعه آماری ژاپنی و 78 درصد از جامعه آماری کره
جنوبی، گسترشگرایی چین را به عنوان یک تهدید جدی برای امنیت خود بیان داشته اند.