چین و استقرار سامانه ضد موشکی در کره جنوبی

برای مطالعه متن کامل گزارش اینجا را کلیک کنید.

بیانیه­های رسمی چین و همچنین گزارش دفاعی سال 2015 چین، حضور آمریکا در نزدیکی این کشور را از جمله مهم­ترین عوامل ایجاد بی ثباتی در منطقه و همچنین تولید دغدغه و آسیب­های امنیتی برای چین می­داند. نگاه تحلیلگران و نظامیان ارتش خلق چین هم تا حدود زیادی در همین راستا است. به عنوان مثال در گزارشی که یکی از ژنرال های ارتش خلق در مجله نطامی ارتش خلق نوشته بیان میدارد که امریکا وارد زنجیره اول و دوم حلقه­ های امنیتی چین یعنی جزایر مورد حاکمیت این کشور شده است و به منظور توسعه نفوذ و تاثیرگذاری خود در منطقه،کره جنوبی و ژاپن  را به عنوان لنگرگا­های شمالی و فیلیپین و استرالیا را هم به عنوان لنگرهای جنوبی خود قلمداد کرده است. ­لذا از نقطه نظر چینی­ها هرگونه نزدیکی و مجاورت آمریکا در محیط­های فوری امنیتی این کشور، تهدیدی جدی برای امنیت ملی چین محسوب می­شود. چینی‌ها معتقدند که امریکا تلاش دارد تا به دو طریق  محاصره نظامی این کشور و همچنین تلاش برای تحول نرم در ساختار سیاسی و اجتماعی چین به ضعیف کردن چین بپردازد. در تحقیق و نظر سنجی که در میان 300 تحلیل­گر و کارشناس دانشگاهی چین در سال 2012 نسبت به استراتژی توازن سازی مجدد اوباما انجام شده بود بالغ بر 80 درصد از این کارشناسان آن را تهدیدی آشکار برای امنیت ملی چین بیان کرده­اند. در هر حال به نظر می­رسد که تلاش برای استقرار سامانه دفاع ضد موشکی تاد در مقطع کنونی به عنوان یکی از مکانیسم­های آمریکا برای محاصره نظامی چین و کنترل بهتر اقدامات و فعالیت­های این کشور در تایوان و دریای چین جنوبی باشد.به بیان دیگر به نظر می­رسد که امریکا استراتژی «کنترل و حضور در صحنه» برای مهار چین را بر استراتژی Offshore Balancing  یا کنترل از راه دور ترجیح داده است. این مطلب در مقاله مشترکی که دو تن از نویسندگان واقع­گرای آمریکایی یعنی جان میرشایمر و استفن والت در نشریه فارین افرز در ماه گذشته منتشر کردند نیز مورد تاکید قرار گرفته است. اگرچه میرشایمر و والت استراتژی Offshore Balancing را به عنوان یک استراتژی کارامد برای آمریکا در مقطع فعلی به منظور مدیریت تحولات و معادلات منطقه ­ای و بین المللی پیشنهاد می­نمایند اما تنها در مورد چین استثناء قائل شده و تاکید دارند که امریکا برای کنترل چین می­بایست کنترل و حضور بیشتری در صحنه و معادلات امنیتی منطقه­ای در شرق آسیا و آسیا پاسفیک داشته باشد. در راستای همین مفروض، مک کین رئیس کمیته تسلیحات سنای آمریکا نیز در ملاقات با رئیس جمهور تایوان در 5 ژوئن 2016بر گسترش حمایت­های این کشور از تایوان تاکید نمود و بیان داشت که این کشور می بایست سهم و میزان بودجه دفاعی خود را به 3 درصد از تولید ناخالص ملی افزایش داده و سرمایه­گذاری­های بیشتری بر توانمندی­های دفاعی خود انجام دهد. اوباما نبز در آکادمی نیروی هوایی آمریکا در کلرادو از کنگره این کشور خواست تا قوانین دریایی سازمان ملل را برای افزایش توان نقش­آفرینی این کشور در دریای چین جنوبی تصویب نماید. در هر حال واقعیت آن است که تحولات منطقه شرق و شمال شرق آسیا یکی از کانون­های جدی تمرکز و توجه ایالات متحده است و چگونگی مدیریت سازمان­های امنیتی موجود در منطقه می­تواند چگونگی شکل­دهی به محاسبات آینده قدرت را سامان بخشد. باید دانست که امنیتی نمودن تهدید چین در منطقه شرق آسیا و به خصوص در دریای شرقی و جنوبی چین یکی از دستور کارهای اساسی تصمیم‌سازان و همچنین تحلیل­گران آمریکایی برای تقویت روابط متحدین منطقه ای خود در شرق اسیا و همچنین تامین بسترهای حضور گسترده تر در این منطقه جهت شکل دهی بهتر به معماری امنیتی آینده در منطقه است. نتایج تحقیقات و نظرسنجی­های مختلف نشان میدهد که آمریکا در این مسیر نیز تا حدود زیادی موفق شده است. به عنوان مثال در نظرسنجی که موسسه پیو در ارتباط با میزان ترس از گسترش‌گرایی چین انجام داده است می توان به خوبی این مسئله را مشاهده نمود. نتایج این نظر­سنجی نشان می دهد که تقریبا 86 درصد از جامعه نمونه فیلیپینی، 83 درصد از جامعه آماری ویتنامی، 83 درصد از جامعه آماری ژاپنی و 78 درصد از جامعه آماری کره جنوبی، گسترش­‌گرایی چین را به عنوان یک تهدید جدی برای امنیت خود بیان داشته اند.