ویژگی‌های راهبردی و قدرت بازدارندگی تسلیحات موشکی با تمرکز بر جمهوری‌اسلامی‌ایران

تولید و گسترش قدرت در عرصه نظامی با محوریت راهبرد توسعه موشکی در دوران پساجنگ تحمیلی در دستور کار سیاست‌گذاران دفاعی - امنیتی ایران قرار گرفت. سؤالی که مطرح می‌شود این است که تسلیحات موشکی واجد چه امتیازات و مزایایی هستند که در بین وجوه مختلف قدرت نظامی، موشک‌ها به‌عنوان نقطه ثقلِ توسعه قدرت توسط ایران انتخاب شد؟ بنابراین هدف پژوهش حاضر؛ تشریح ویژگی‌های راهبردی و قدرت بازدارندگی تسلیحات موشکی با تمرکز بر جمهوری‌اسلامی‌ایران است. روش پژوهش تحلیلی - توصیفی و منابع گردآوری اطلاعات به‌شیوه کتابخانه‌ای است. در پاسخ به سؤال اصلی، فرضیه‌ای که مطرح می‌شود این است که موشک‌ها با دارا بودن ویژگی‌های راهبردی هشت‌گانه درنهایت بهترین گزینه برای کشوری همچون ایران با ویژگی‌های ژئوپلیتیکی خود است، چرا که این امر منجر به تولید و توسعه قدرت نظامی به‌منظور نیل به بازدارندگی و موازنه‌سازی دربرابر دشمنان و رقبای خود است، این اهمیت زمانی دوچندان می‌شود که اساساً ایران در محیطی به‌شدت امنیتی قرارگرفته‌است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می‌دهد، تسلیحات و سامانه‌های موشکی با ویژگی‌های عدم وجود پدافند مؤثر، قابلیت حمل سلاح‌های کشتارجمعی، کمک به فرایند انقلاب در نگرش به امور نظامی، افزایش اعتبار بین‌المللی، تثبیت و تقویت مؤلفه عمق راهبردی، امتیازات فنی، آسیب‌پذیری قدرت‌های بزرگ و پیشبرد برنامه‌های فضایی بهترین تسلیحات درجهت ایجاد بازدارندگی و موازنه دربرابر رقبا ازسوی ایران محسوب می‌شوند.