شناسایی رویکردهای راهبردی در خطمشیگذاری نخبگان در راستای کارآمدسازی نظام حکمرانی جمهوری اسلامی ایران
نخبگان در هر جامعه بهعنوان پیشگامان اصلی تغییرات اجتماعی، نقش بسزایی درراستای نیل به اهداف و تحقق خطمشیهای ملی دارند. درصورت ایجاد ظرفیتهای حمایتی و تدوین خطمشیهای مناسب جهت راهبری استعدادها میتوان آینده نظام حکمرانی را، درراستای تحقق منافع عمومی کارآمدتر کرد. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی رویکردهای راهبردی در خطمشیگذاری حوزه نخبگان بوده و سوال اصلی در این پژوهش بدینصورت قابلطرح است که «رویکردهای راهبردی جهت تعیین مسائل اصلی و کلیدی در خطمشیگذاری حوزه نخبگان درراستای کارآمدسازی نظام حکمرانی چیست؟» در این پژوهش در گام اول بهمنظور شناسایی رویکردها از مطالعات اسنادی بهرهگیری شده و در تحلیل راهبردی از مدل استراتژیک برایسون استفاده شده و استراتژیهای چهارگانهای جهت خطمشیگذاری نخبگان پیشنهاد شده است که شامل عاملیتمحور درونزا، عاملیتمحور برونگرا، ساختارمحور درونزا و ساختارمحور برونگرا است. در بخش پایانی نیز از مدل تصمیمگیری AHP بهمنظور اولویتگذاری رویکردهای پیشنهادی استفاده شده است و استراتژی ساختارگرای درونزا و عاملیتگرای درونزا دارای بیشترین اولویت در خطمشیگذاری نخبگان شناسایی شدهاند.