کد خبر:۵۰۶
۲۵ آبان ۱۳۹۵ | ۱۴:۲۵

تاملی در باب یک پیش‌بینی

یادداشت کوتاه مهندس غلامرضا فروزش: جلسه شورای معاونین و مشاورین ارشد مرکز تحقیقات استراتژیک، یکی از منظم‌ترین نشست‌های هفتگی مرکز است. جلسه معمولاً هر چهارشنبه صبح و به مدت دو ساعت، رأس زمان مقرر و با حضور رئیس مرکز و اعضاء تشکیل می‌شود. رئیس و اعضاء برای شرکت در این جلسه اهتمام و توجه ویژه‌ای دارند
یادداشت کوتاه مهندس غلامرضا فروزش


بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
جلسه شورای معاونین و مشاورین ارشد مرکز تحقیقات استراتژیک، یکی از منظم‌ترین نشست‌های هفتگی مرکز است.
جلسه معمولاً هر چهارشنبه صبح و به مدت دو ساعت، رأس زمان مقرر و با حضور رئیس مرکز و اعضاء تشکیل می‌شود. رئیس و اعضاء برای شرکت در این جلسه اهتمام و توجه ویژه‌ای دارند.
دستور جلسات از قبل و بنا بر تقویم، تعیین و یا احیاناً بررسی و تحلیل اخبار و وقایع مهم بین‌المللی، منطقه‌ای و داخلی، به بحث گذاشته می‌شود.
در بسیاری از جلسات بعضی مدعوین و کارشناسان ارشد که بر روی موضوع ویژه‌ای تمرکز کرده و پژوهش قابل اعتنا و توجهی دارند نیز مشارکت داده می‌شوند. و در چنین مواردی پس از ارائه گزارش در خصوص جزئیات، بحث و اظهارنظر می‌شود.
جلسه چهارشنبه ١٢ آبانماه یک هفته مانده به روز انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، به ارائه گزارش جناب آقای بهرام قاسمی به اتفاق پژوهشگر همکارشان جناب آقای دکتر علی محمودی اختصاص داشت.
آقای دکتر علی محمودی با ارائه پاورپوینت به طور جامع و دقیق به تاریخ انتخابات در آمریکا، دموکراسی متفاوت و پیچیده، شرایط داخلی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی، بحران‌های داخلی ناشی از روش متفاوت کاندیداهای موجود و برنامه‌های بسیار پرتنش تبلیغاتی و رفتارهای خلاف قاعده و اخلاق و هجو موجود در فضای انتخاباتی آمریکا پرداخت و نمودارهای مختلفی را به نمایش گذاشت. تفصیل و جزئیات مباحث این جلسه نیاز به زمان دیگری دارد.
و اما هدف این یادداشت:
برخلاف پیش‌بینی رسانه‌ها و آنچه در ماه‌های اخیر گمان می‌رفت، جمع‌بندی جلسه این بود که چنانچه روشنگری در جامعه آمریکا به سطح این جلسه رسیده باشد، مسلماً برنده انتخابات نه خانم هیلاری کلینتون، بلکه، فردی غیر قابل پیش‌بینی به نام آقای دونالد ترامپ خواهد بود.
سیطره شخصیت غیرقابل پیش‌بینی دونالد ترامپ بر ناشناخته‌های آمریکا، نتیجه انتخابات آمریکا را مرموز و ناشناخته و از جنس خود آقای ترامپ نموده است.
نتیجه آنکه:
بین رئیس محترم مرکز که خود استاد سیاست خارجی است، و اعضاء که گرایش ها و تخصص‌های علمی و تجربی متفاوتی دارند، اتفاق‌نظر عجیبی بر رأی آوردن آقای ترامپ در پایان جلسه وجود داشت. از این رو به نظر می‌رسد آمریکاشناسی و تحلیل و تبیین رویدادهای مهم این کشور با جزئیات و تفصیل به یک ظرفیت غنی علمی در بین پژوهشگران و مدیران ایرانی تبدیل شده است که سرمایه قابل توجهی است.
شخصاً به این نتیجه رسیدم در آمریکا با وجود همه تکنولوژی ها و سرمایه ها و معماری افکار عمومی از طریق رسانه‌ها، معلوم نیست:
- صبری که دولتمردان از مردم آمریکا برای مقاومت در مقابل مشکلات انتظار دارند با آستانه واقعی حوصله مردم الزاماً هماهنگ و همزمان باشد.
- هیئت حاکمه آمریکا به طور دقیق از رنجی که مردم فقیر و قشر متوسط جامعه تحمل می‌کنند، کاملاً مطلع باشند و در زمانبندی مورد توقع مردم سازوکار حل آنها را داشته باشند. اما معلوم است که اکثریت جامعه همیشه بر روی طول موج مشخصی سیگنال‌های مختلف و پیچیده‌ای از آرزوها و مطالبات خود را با دوستی و همدلی تا دلخوری و ناهمراهی و مخالفت برای حاکمان ارسال می‌کنند.
این حکمت، تدبیر و مسئولیت نهاد حاکم بر آمریکاست که پرداختن به مطالبات اصولی مردم را بر خوشبینی‌های کاذب یا فضاسازی غیرواقعی و تبلیغات گمراه‌کننده ترجیح دهند تا برنده آراء مردم باشند و نه کارت‌های الکترال.
و آخر اینکه باید منتظر ماند و دید با دوستان و همراهان معدودی که در حزب جمهوری‌خواه برای رئیس‌جمهور منتخب باقی‌مانده‌اند و ناسازگاری طرفداران رقیب بازنده آینده آمریکا چگونه رقم خواهد خورد؟
ضمناً در این نشست هیچگونه نظر و دیدگاهی در مورد اینکه کدام‌یک از این دو کاندیدا به منافع جمهوری اسلامی نزدیکترند، مطرح نگردید.
غلامرضا فروزش
ارسال نظرات
آخرین گزارش های تحلیلی
آخرین مصاحبه ها
آخرین ویدئوها