سهمیهبندی مصرف سوخت؛ آثار و پیامدها
بهرهمندی فراوان از منابع نفتی و در آمد نفت، در طول بیش از پنجاه سال، کشور ما را به سمتی بحرانزا سوق داده که این امر، مدیریتی قاطع میطلبد. کشور ما هماکنون رکورددار اتلاف و مصرف بیش از حد کالاهای مختلف و گرانقیمت و منابعی است که فرآوری و تهیه آن مستلزم مصرف هزینههای گزاف است. این اتلاف و اسراف نسبت به اغلب کالاهای استراتژیک ـ که مصرف آنها متکی به برنامه مشخص و آیندهنگری نیست ـ وجود دارد. آب، برق، نان، شکر، روغن، برنج، چای، سوخت و مشابه آن. در نرخ مصرف اغلب این کالاها مردم ما مقام یا مقامهای نخست را دارند و در واقع رکورد دارند.
مهمترین کالاهای پر هزینه که هم مصرف بالایی داشته وهم یارانه کلانی بدان تعلق گرفته است بنزین است. در دولتهای گذشته، مقدمات و زیرساختهایی به طور نسبی فراهم گردید و طرح اخیر هنگامی به اجرا رسید که وضعیت اعتبارات و بودجه کشور به مرز بحرانی رسیده و به لحاظ اقتصادی انسداد حاکم شده بود. تصمیم اخیر گریزناپذیر بود و هر دولتی که در رأس کار قرار داشت، باید چنین تصمیمی را اتخاذ کرده و به مرحله اجرا میگذاشت. تاخیر در این تصمیم گیری به سبب عواملی چند بود: بدیع بودن کارت سیستم هوشمند و نا آشنائی جامعه نسبت به استفاده از آن، فقدان ساز و کارهای تمام و کمال برای اجرای آن و مهمتر از همه نگرانیهای امنیتی، اقتصادی و اجتماعی مسئولان نسبت به پیامدهای سهمیه بندی، از جمله پیامدهای معطوف به تورم. ..