۲۶ مرداد ۱۳۹۵ | ۱۰:۱۷
عراق جدید؛ راهبرد بهینه ایران در تنظیم سیاست خارجی
نوع : کوتاه مدت
سال : 1385
موضوع : عراق
تهیه شده در : معاونت پژوهشهای سیاست خارجی / گروه مطالعات خاورمیانه و خلیج فارس
خلاصه
چگونگی تنظیم روابط با عراق همواره از اهمیت خاصی در حوزة سیاست خارجی ایران برخوردار بوده است. سقوط صدام حسین و تغییر رژیم بعثی همراه با حضور آمریکا در عراق، الگوی روابط بین ایران و عراق را تغییر داده است. در حال حاضر اهمیت تنظیم روابط با عراق فراتر از روابط دو جانبه و در سطح ملی، بلکه در سطوح منطقهای و بینالملی نیز برای سیاست خارجی ایران دارا اهمیت است. در سطح ملی، ورود پر رنگ عنصر شیعه در ساخت قدرت و سیاست عراق و زمینههای ارتباط فرهنگی، سیاسی و اجتماعی آن با ایران، ضرورت تعریف جدید در روابط دو کشور را اجتنابناپذیر میکند. در سطح منطقهای، برای اولین بار عراق جدید با ویژگی شیعی محور تنظیم روابط منطقهای ایران با جهان عرب گردیده است و در سطح نظام بینالملل نیز روابط بینالملل ایران و چگونگی تنظیم سیاست خارجی با بازیگران عمده جهانی (آمریکا – اتحادیه اروپا) تا حدود زیادی به نوع سیاست خارجی ایران در عراق بستگی پیدا کرده است.
چگونگی تنظیم روابط با عراق همواره از اهمیت خاصی در حوزة سیاست خارجی ایران برخوردار بوده است. سقوط صدام حسین و تغییر رژیم بعثی همراه با حضور آمریکا در عراق، الگوی روابط بین ایران و عراق را تغییر داده است. در حال حاضر اهمیت تنظیم روابط با عراق فراتر از روابط دو جانبه و در سطح ملی، بلکه در سطوح منطقهای و بینالملی نیز برای سیاست خارجی ایران دارا اهمیت است. در سطح ملی، ورود پر رنگ عنصر شیعه در ساخت قدرت و سیاست عراق و زمینههای ارتباط فرهنگی، سیاسی و اجتماعی آن با ایران، ضرورت تعریف جدید در روابط دو کشور را اجتنابناپذیر میکند. در سطح منطقهای، برای اولین بار عراق جدید با ویژگی شیعی محور تنظیم روابط منطقهای ایران با جهان عرب گردیده است و در سطح نظام بینالملل نیز روابط بینالملل ایران و چگونگی تنظیم سیاست خارجی با بازیگران عمده جهانی (آمریکا – اتحادیه اروپا) تا حدود زیادی به نوع سیاست خارجی ایران در عراق بستگی پیدا کرده است.
ارسال نظرات