استراتژی امریکا در شرق آسیا: تغییر و تداوم
برای دسترسی به فایل این مطلب اینجا را کلیک کنید.
پیوند " پیشبینیناپذیری" با سیاستهای آمریکای جدید و تلاش این کشور برای تولید " تلی از تصاویر شکسته " یکی از واقعیتهای امروزین سیاست بینالملل است و در همین راستا نیز آمریکا تلاش دارد تا به تولید و بازتولید تصاویر مقوم این پیشبینیناپذیری به طرق مختلف بپردازد. این مهم را میتوان در جدیدترین اقدام این کشور یعنی حمله موشکی به سوریه و اعزام ناو هواپیمابر وینسون به شبهجزیره کره مشاهده کرد. در حقیقت، چنین پیشبینیناپذیری یکی از مهمترین نیازمندیهای راهبردی آمریکا در دوران انتقال در نظم و قدرت در سیاست بینالملل است و میتواند دو تاثیر استراتژیک نیز در این زمینه در پی داشته باشد. اولین تاثیر این مسئله میتواند به باز تنظیم رابطه این کشور با سایر قطبهای قدرت در عرصه سیاست بینالملل مربوط شده و سرعت ساخت فضاهای ژئوپلتیکی جدید توسط قدرتهای نوظهوری مانند چین و قدرتهای نرمالی مانند روسیه را تا حدود زیادی کند نماید. دومین اثر این پیشبینیناپذیری نیز میتواند به نوع ادراک متحدین سنتی آمریکا از حمایت یا عدم حمایت کامل این کشور از این بازیگران در محیط سیال بینالمللی باشد. در هر حال باید گفت که چنین رفتاری از سوی آمریکا باعث آن شده است تا رویکردهای مختلفی در ارتباط با آینده جهت حرکت و استراتژی آمریکا در مناطق مختلف و اساسا اینکه آیا امریکا در دوران ترامپ از یک استراتژی منسجم برای کنش برخوردار است یا خیر در محافل علمی و تحلیلی مختلف ایجاد و تقویت شود.