۲۱ شهريور ۱۳۹۵ | ۰۸:۲۵
"ضرورت کادرسازی برای حضور در نهادهای بینالمللی"
تاریخ : ٥ خرداد ١٣٩٥
برگزارکننده : معاونت پژوهشهای فرهنگی و اجتماعی / گروه پژوهشهای مدیریت، آموزش و منابع انسانی
خلاصه
نشست "ضرورت کادر سازی برای حضور در نهادهای بین المللی" به جهت آسیب شناسی کیفیت و اثرگذاری حضور ایران در مجامع بین المللی و تبیین راهبردهای بهبود وضعیت ایران در این سازمانها از طریق آموزش نیروی انسانی خبره و اثرگذار برای نقش آفرینی در عرصه بین الملل در معاونت پژوهشهای فرهنگی و اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک برگزار شد.
نتایج
ایران با وجود پرداخت هزینههای مختلفِ عضویت، از اثرگذاری کمی در سازمانهای بین المللی برخوردار است و یکی از ضعفهای کشور در این زمینه کمبود نیروی متخصص برای فعالیت در این سازمانها است. ایران در حال حاضر در دو بعد حضور کمی شامل تعداد نیروی متخصص ایرانی برای حضور در عرصه بین الملل، و حضور کیفی به معنی اثر گذاری در تصمیمات این نهادها، دچار آسیب است. ممکن است ایرانیان در سازمانها و نهادهای بین المللی حضور داشته باشند ولی این حضور به دلایل مختلف مانند کیفیت و توانایی نامناسب نیروی انسانی، با اثرگذاری کمی همراه است. همچنین باید پدیده جهانی شدن را نیز در نظر داشت. جهانی شدن یکی از مفروضات اصلی است که باید هنگام فعالیت و بررسی نهادها و مجامع بینالمللی در نظر گرفت. جهانیشدن با توجه به فناوریهای جدید و زمینههای همکاری و از بین رفتن موانع مکانی و زمانی، امری ضروری و در عین حال اجتنابناپذیر است. حکومتها در نسبت با جهانی شدن و در قیاس با گذشته از قدرت کمتری برخوردار هستند و مناسبات و سیاستهای جهانیسازی از ضریب نفوذ بیشتری نسبت به حاکمیتهای محلی برخوردار است. یکی از اصلیترین ابزارهای حفظ منافع در عرصه جهانی بهرهبرداری مناسب از نهادها و مجامع بینالمللی است و نقش آفرینی مثبت در این عرصه ضروری به نظر میرسد.
برای برطرف کردن این آسیب سازمانها و نهادهای مختلف کشور ایران نیازمند در اختیار داشتن افرادی متخصص و آشنا به زبان، قواعد و سازوکارها و اسناد بینالمللی هستند. افرادی که نمایندگی ایران در این سازمانها را به عهده میگیرند، باید آشنا به مسائل ایرانی و جهانی بوده و نسبت این دو را تشخیص دهند و توانایی و مهارت پیگیری این مسائل را در چارچوبی بینالمللی داشته باشند.
راهبردهایی که برای بهبود وضع موجود و رسیدن به وضع مطلوب بیان شد، حول مسائلِ کلانی مانند تدوین سیاستهای کلی دیپلماسی کشور و آموزش صحیح و به موقع نیروی انسانی برای حضور فعال در نهادهای بینالمللی بود.
نشست "ضرورت کادر سازی برای حضور در نهادهای بین المللی" به جهت آسیب شناسی کیفیت و اثرگذاری حضور ایران در مجامع بین المللی و تبیین راهبردهای بهبود وضعیت ایران در این سازمانها از طریق آموزش نیروی انسانی خبره و اثرگذار برای نقش آفرینی در عرصه بین الملل در معاونت پژوهشهای فرهنگی و اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک برگزار شد.
نتایج
ایران با وجود پرداخت هزینههای مختلفِ عضویت، از اثرگذاری کمی در سازمانهای بین المللی برخوردار است و یکی از ضعفهای کشور در این زمینه کمبود نیروی متخصص برای فعالیت در این سازمانها است. ایران در حال حاضر در دو بعد حضور کمی شامل تعداد نیروی متخصص ایرانی برای حضور در عرصه بین الملل، و حضور کیفی به معنی اثر گذاری در تصمیمات این نهادها، دچار آسیب است. ممکن است ایرانیان در سازمانها و نهادهای بین المللی حضور داشته باشند ولی این حضور به دلایل مختلف مانند کیفیت و توانایی نامناسب نیروی انسانی، با اثرگذاری کمی همراه است. همچنین باید پدیده جهانی شدن را نیز در نظر داشت. جهانی شدن یکی از مفروضات اصلی است که باید هنگام فعالیت و بررسی نهادها و مجامع بینالمللی در نظر گرفت. جهانیشدن با توجه به فناوریهای جدید و زمینههای همکاری و از بین رفتن موانع مکانی و زمانی، امری ضروری و در عین حال اجتنابناپذیر است. حکومتها در نسبت با جهانی شدن و در قیاس با گذشته از قدرت کمتری برخوردار هستند و مناسبات و سیاستهای جهانیسازی از ضریب نفوذ بیشتری نسبت به حاکمیتهای محلی برخوردار است. یکی از اصلیترین ابزارهای حفظ منافع در عرصه جهانی بهرهبرداری مناسب از نهادها و مجامع بینالمللی است و نقش آفرینی مثبت در این عرصه ضروری به نظر میرسد.
برای برطرف کردن این آسیب سازمانها و نهادهای مختلف کشور ایران نیازمند در اختیار داشتن افرادی متخصص و آشنا به زبان، قواعد و سازوکارها و اسناد بینالمللی هستند. افرادی که نمایندگی ایران در این سازمانها را به عهده میگیرند، باید آشنا به مسائل ایرانی و جهانی بوده و نسبت این دو را تشخیص دهند و توانایی و مهارت پیگیری این مسائل را در چارچوبی بینالمللی داشته باشند.
راهبردهایی که برای بهبود وضع موجود و رسیدن به وضع مطلوب بیان شد، حول مسائلِ کلانی مانند تدوین سیاستهای کلی دیپلماسی کشور و آموزش صحیح و به موقع نیروی انسانی برای حضور فعال در نهادهای بینالمللی بود.
ارسال نظرات