طرح دعوی علیه ایالات متحده آمریکا در دیوان بین المللی دادگستری به جرم مشارکت در نسل کشی مردم مظلوم فلسطین بررسی رویکرد‌های تحلیلی از عملیات هفت اکتبر ۲۰۲۳ حماس عرضه «مدیریت بهره وری، فردی و سازمانی» در بازار نشر راهبرد آمریکا در تقابل امنیتی جمهوری اسلامی ایران و رژیم صهیونیستی شگفتی سازی دو مفهوم «اطمینان» و «احتمال» در یک طرح؛ سیاستگذاری برای جهت دهی سرمایه‌های عظیم مردمی به سوی تولید داخلی شگفتی سازی دو مفهوم «اطمینان» و «احتمال» در یک طرح؛ سیاستگذاری برای جهت دهی سرمایه‌های عظیم مردمی به سوی تولید داخلی ترور‌هایی به درازای عمر یک انقلاب مردمی و با هدف تضعیف توان تولید داخلی نشست شورای پژوهشی پژوهشکده تحقیقات راهبردی مجمع تشخیص مصلحت نظام جمهوری اسلامی ایران و تامین کالای امنیت در غرب آسیا: الزامات و محدودیت‌ها جمهوری اسلامی ایران و تامین کالای امنیت در غرب آسیا: الزامات و محدودیت‌ها مشارکت مردم و رشد تولید؛ ظرفیت‌ها و انتظارات از نهمین رئیس جمهور (بخش دوم: درس آموخته‌های خارجی) مشارکت مردم و رشد تولید؛ ظرفیت‌ها و انتظارات از نهمین رئیس جمهور (بخش دوم: درس آموخته‌های خارجی)
کد خبر:۱۶۲۱
۰۲ تير ۱۴۰۳ | ۰۷:۳۶
یادداشت علمی

ناترازی آب و راهبرد‌های برون رفت



ناترازی آب به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن، تقاضای آب از منابع قابل دسترس بیشتر باشد، یا منابع آب به طور ناپایدار و غیرمتعادل استفاده شوند. کشور ایران به دلیل شرایط جغرافیایی و اقلیمی، یکی از کشور‌هایی است که با چالش‌های جدی ناترازی آب مواجه است. در ادامه به بررسی عوامل و پیامد‌های این ناترازی و راهبرد‌های پیشنهادی پرداخته می‌شود. این یادداشت، در پنج بخش، به پنج پرسش کلیدی در این حوزه پاسخ می‌دهد:
نخست؛ منابع آب قابل دسترس در کشور کدام است؟
منابع آب قابل دسترس در کشور، به چند دسته تقسیم می‌شود:
۱-منابع آب سطحی؛ منابع آب سطحی شامل رودخانه ها، دریاچه ها، تالاب‌ها و رواناب‌ها است. میزان این منابع در ایران بدین شرح زیر است: کل آب‌های سطحی تجدیدپذیر: حدود ۸۸ میلیارد متر مکعب در سال.
۲-منابع آب زیرزمینی؛ منابع آب زیرزمینی شامل آب‌های موجود در سفره‌های آب زیرزمینی و چاه‌ها است. آمار منابع آب زیرزمینی بدین صورت است: کل آب‌های زیرزمینی قابل برداشت: حدود ۴۹ میلیارد متر مکعب در سال
۳-منابع آب غیرمتعارف؛ منابع آب غیرمتعارف شامل آب‌شیرین‌کن‌ها، تصفیه و بازیافت آب‌های مصرفی، و آب‌های شور و لب شور است. آمار مربوط به این منابع بدین شکل قابل اشاره است: آب شیرین‌کن‌ها، که ظرفیت نصب شده آن، حدود ۵۰۰ میلیون متر مکعب در سال (بیشتر در مناطق جنوبی) است. همچنین تصفیه و بازیافت آب که ظرفیت آن حدود ۱.۵ میلیارد متر مکعب در سال (در حال افزایش) است.
۴-منابع آب تجدیدپذیر؛ منابع آب تجدیدپذیر شامل مجموع آب‌های سطحی و زیرزمینی است که به طور طبیعی توسط بارش‌ها تجدید می‌شوند. آمار منابع آب تجدیدپذیر در کشور بدین شکل قابل اشاره است: کل منابع آب تجدیدپذیر: حدود ۱۳۰ میلیارد متر مکعب در سال؛ آب‌های سطحی، حدود ۸۸ میلیارد متر مکعب در سال؛ و آب‌های زیرزمینی حدود ۴۲ میلیارد متر مکعب در سال.
دوم؛ مصرف آب در بخش‌های مختلف چگونه توزیع شده است؟
تقاضای آب در ایران به سه بخش اصلی تقسیم می‌شود: کشاورزی، شرب (خانگی)، و صنعت. بر اساس گزارش‌های مختلف، توزیع مصرف آب در این بخش‌ها بدین شکل است:
الف-بخش کشاورزی: سهم از مصرف کل، حدود ۹۰ درصد بوده و مصرف سالانه، بیش از ۹۰ میلیارد متر مکعب است. دلایل مصرف بالا در این بخش، استفاده از روش‌های آبیاری سنتی و ناکارآمد، کشت محصولات آب‌بر و عدم بهره‌وری مناسب می‌باشد.
ب-بخش شرب (خانگی): سهم از مصرف کل، حدود ۷ درصد و مصرف سالانه، حدود ۷ میلیارد متر مکعب می‌باشد. دلایل این حجم مصرف، افزایش جمعیت شهری، رشد مصرف سرانه و کاهش منابع آب تجدیدپذیر است.
ج-بخش صنعت: سهم از مصرف کل، حدود ۳ درصد و مصرف سالانه، حدود ۳ میلیارد متر مکعب است. دلایل حجم مصرف این بخش، توسعه صنایع و افزایش نیاز به آب در فرآیند‌های تولیدی است.
سوم؛ عوامل ناترازی آب در کشور کدامند؟
به طور عمده، عوامل ناترازی آب در کشور، عبارت است از:
۱-کاهش بارندگی و تغییرات اقلیمی
o کاهش میانگین بارندگی: میانگین بارندگی سالانه در ایران حدود ۲۵۰ میلیمتر است که بسیار کمتر از میانگین جهانی است.
o تغییرات اقلیمی: تغییرات اقلیمی جهانی باعث تغییر الگو‌های بارندگی و افزایش دما در نقاط مختلف ازجمله ایران شده است که به کاهش منابع آب تجدیدپذیر منجر می‌شود.
۲-عدم مدیریت تقاضا
o عدم مدیریت مصرف متناسب با رشد جمعیت: افزایش جمعیت به افزایش تقاضای آب برای مصرف خانگی، کشاورزی و صنعتی منجر شده است. اما باید توجه داشت که افزایش جمعیت نباید به عنوان ریشه مسأله تلقی شود. بلکه این نحوه مدیریت ناکارمد تقاضاست که زاینده مشکل و بحران است.
o افزایش مصرف سرانه: تغییر سبک و استاندارد‌های زندگی، سرانه مصرف آب را افزایش داده است.
۳-مدیریت ناکارآمد منابع آب
o برنامه ریزی نامناسب: ضعف در برنامه‌ریزی جامع و هماهنگ برای مدیریت منابع آب و توسعه نامتوازن بخش‌های مختلف اقتصادی.
o بهره برداری بیش از حد: استفاده بی رویه از منابع آب زیرزمینی و عدم کنترل مصرف آب در بخش‌های کشاورزی، صنعتی و شهری.
۴-روش‌ها و الگو‌های بکاررفته در کشاورزی
o روش‌های آبیاری قدیمی: استفاده از روش‌های سنتی و ناکارآمد آبیاری که منجر به هدررفت آب می‌شود.
o الگوی کشت نامناسب: کشت محصولات آب بر در مناطق خشک و نیمه خشک که به کاهش منابع آب می‌انجامد.
۵-زیرساخت‌های نامناسب
o فرسودگی شبکه‌های توزیع آب: شبکه‌های آبرسانی و توزیع آب فرسوده و ناکارآمد که هدررفت آب را در پی دارد.
o زیرساخت‌های ناکافی مدیریت و ذخیره: مخازن و سد‌های مناسب که از جمله زیرساخت‌های اساسی در مدیریت و ذخیره منابع آبی است، پاسخگوی نیاز نمی‌باشد.
چهارم؛ ناترازی آب چه پیامد‌هایی دارد؟
ناترازی آب، پیامد‌هایی را در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی به همراه دارد:
۱-کاهش منابع آب زیرزمینی
o افت سطح آب‌های زیرزمینی: برداشت بی رویه از منابع آب زیرزمینی منجر به افت سطح آب و کاهش کیفیت منابع آب خواهد شد.
۲-کاهش تولید کشاورزی
o کاهش عملکرد محصولات: کمبود آب باعث کاهش عملکرد و تولید محصولات کشاورزی خواهد شد که به دنبال خود، امنیت غذایی کشور را به خطر می‌اندازد.
۳-بحران‌های اجتماعی و اقتصادی
o مهاجرت‌های داخلی: کمبود آب، مهاجرت‌های داخلی از مناطق روستایی به شهری بویژه شهر‌های بزرگ را به دنبال خواهد داشت که متعاقبا، زایش مشکلات اجتماعی و اقتصادی، هم در مبدأ (روستاها) و هم در مقصد (شهرها) را در پی دارد.
o افزایش هزینه‌ها: کمبود آب، هزینه‌های تامین و توزیع آب را افزایش می‌دهد.
۴-تاثیرات زیست محیطی
o خشک شدن تالاب‌ها و رودخانه ها: خشک شدن تالاب ها، دریاچه‌ها و رودخانه‌ها و تاثیرات منفی بر اکوسیستم‌های طبیعی، از پیامد‌های کمبود آب است.
o فرسایش خاک: از جمله پیامد‌های کمبود آب و کاهش پوشش گیاهی، آن است که فرسایش خاک و کاهش کیفیت اراضی را به دنبال دارد.
پنجم؛ چه راهبرد‌هایی برای مدیریت ناترازی آب، پیشنهاد می‌شود؟
آمار و اطلاعات نشان می‌دهد که کشور با چالش‌های جدی در زمینه تقاضا و مدیریت منابع آب مواجه است و نیاز به تدوین راهبردها، برنامه ریزی و اقدامات جامع و هماهنگ برای مدیریت بهینه این منابع حیاتی دارد. اکنون با مدیریت شرایط، باید مانع از تشدید وضعیت و شکل گیری بحران‌ها شد. در اینجا به برخی از این راهبرد‌ها اشاره می‌شود:
۱-افزایش بهره وری آب در بخش کشاورزی
o ترویج روش‌های آبیاری نوین: استفاده از روش‌های آبیاری تحت فشار مانند آبیاری قطره‌ای و بارانی.
o اصلاح الگوی کشت: ترویج کشت محصولات کم آب بر و مقاوم به خشکی، ضمن توجه به اصل امنیت غذایی.
۲-بهبود مدیریت منابع آب
o برنامه ریزی جامع: تدوین و اجرای برنامه‌های جامع و هماهنگ برای مدیریت منابع آب در سطح ملی و منطقه ای.
o کنترل برداشت از منابع آب زیرزمینی: اجرای قوانین و مقررات سختگیرانه برای کنترل برداشت بی رویه از منابع آب زیرزمینی.
o مدیریت هوشمند آب؛ که مدیریت هوشمند چرخه کامل آب، در بازتولید، نگهداشت و مدیریت مصرف آن را دربر می‌گیرد.
۳-افزایش آگاهی عمومی و آموزش
o آموزش مصرف بهینه آب: اجرای برنامه‌های آموزشی و تبلیغاتی برای افزایش آگاهی عمومی در مورد اهمیت مصرف بهینه آب در بستر رسانه ملی، فضای مجازی به شیوه خلاق، مستمر و مؤثر.
o ترویج فرهنگ صرفه جویی: ترویج فرهنگ صرفه جویی و استفاده بهینه از منابع آب در جامعه با مداخله هماهنگ همه نهاد‌ها و سازمان‌های دولتی و غیردولتی مانند آموزش و پرورش، وزارت فرهنگ و ارشاد، وزارت نیرو، مساجد و گروه‌های مذهبی، حلقه‌های میانی، سمن‌ها و گروه‌ها و عناصر مرجع.
۴-توسعه زیرساخت‌های آبی
o بازسازی و بهبود شبکه‌های آبرسانی: بازسازی و بهبود شبکه‌های توزیع آب برای کاهش هدررفت آب.
o ساخت مخازن و سد‌های جدید: توسعه زیرساخت‌های ذخیره و مدیریت آب مانند سد‌ها و مخازن.
۵-توسعه فناوری‌های نوین
o استفاده از فناوری‌های جدید: استفاده از فناوری‌های نوین برای تصفیه و بازیافت آب.
o استفاده از منابع آب غیرمتعارف: استفاده از منابع آب غیرمتعارف مانند آب شیرین‌کن‌ها برای تامین آب مورد نیاز.

ارسال نظرات
آخرین گزارش های تحلیلی
آخرین مصاحبه ها
آخرین ویدئوها
آخرین یادداشت ها
آخرین اینفوگرافیک ها