بحران قطر؛ زمینه‌ها و چشم‌انداز

برای دسترسی به فایل این مطلب اینجا را کلیک کنید.

انتشار سخنانی منسوب به امیر قطر در حمایت از ایران و حزب الله در ٢٣ مه ٢٠١٧ باعث وقوع بحرانی عمیق در شورای همکاری خلیج فارس شد. گرچه قطری‌ها اظهارات منسوب به تمیم بن حمد بن خلیفه آل ثانی را تکذیب کردند اما گفتگوی تلفنی او با رئیس جمهور ایران و تغییر لحن و ادبیات شبکه الجزیره در قبال متحدین منطقه‌ای ایران از جمله حزب‌الله، حکایت از رفتار ناهمسوی دوحه و ریاض در تقابل با ایران داشت. تداوم این وضعیت، قطع رابطه عربستان، مصر، امارات، بحرین و برخی دیگر از کشورهای عربی با قطر را درپی داشت و مهمترین بحران شورای همکاری خلیج فارس در طول حیات این سازمان منطقه‌ای را رقم زد. پاسخ منفی قطری‌ها به شروط ١٣ گانه عربستان هم بر عمق بحران افزوده است. سوالی که در این شرایط ذهن بسیاری از کنشگران و ناظران تحولات خاورمیانه را به خود معطوف کرده است؛ چشم‌انداز آتی بحران قطراست. حصول درکی روشن از آینده این بحران مستلزم شناخت زمینه‌های شکل‌گیری آن و فهم انگیزه قطر از مقاومت در مقابل تحریم‌های اقتصادی و تهدیدات نظامی عربستان و متحدان منطقه‌ای آن است.