مدیریت‌های محلی در مناطق قومی

یکی از موضوعاتی که در تقاضاهای فعالان قومی همواره مطرح می‌شود، مسأله مدیران محلی و قومی است. نخبگان سیاسی و فعالان قومی، همواره بر این نکته تأکید داشته‌اند که در ابعاد مختلف و از جمله مشارکت در مدیریت‌های کلان ملی و به طور ویژه در مدیریت‌های محلی مورد تبعیض سازمان یافته دولت بوده‌اند و به همین دلیل همواره در تقاضاهای خود به این موضوع اشاره می‌کنند. گذشته از اینکه مدیریت، الزامات و لوازم آن فارغ از هر چیز موضوعی است که به دانش، تجربه و تخصص، سوابق، تعهد به کشور و نظام، فضایل اخلاقی و توان مدیریتی بستگی دارد تا ویژگی‌ها و صفات قومی و گذشته از اینکه مدیریت بیش از هر چیز تابع اقتضائات اداره امور در یک سازمان و اهداف آن است، مسأله تقاضاهای اغراق‌آمیز نخبگان قومی در موضوع مدیریت محلی، چندان هم با واقعیت‌های موجود سازگار نیست. بررسی وضعیت مدیریت‌های استان‌های کردستان، سیستان و بلوچستان و آذربایجان به عنوان سه استان مهم که نخبگان آنها همواره مدیریت‌های محلی را جزو مطالبات خود مطرح می‌کنند، آنچه موضوع اصلی این گزارش است، نشان می‌دهد که موضوع انتصاب مدیران، چیزی غیر از تبلیغات و تقاضاهای بی‌مبنا است.