یادداشت علمی
۲۷ خرداد ۱۳۹۶ | ۱۱:۴۷
ایران و اخوان المسلمین: فرصتهای نوین؟
برخلاف تصور بسیاری از اندیشمندان و سیاستگذاران ایرانی، قدرتگیری اخوان المسلمین در مصر تحولی در روابط ایرانی – عربی به بار نیاورد. گذشته از دلایل این واقعیت، آنچه مهم است پتانسیلی است که در رابطه با اخوان المسلمین در سطح منطقهای وجود دارد.
برای دسترسی به فایل مطلب اینجا را کلیک کنید.
برخلاف تصور بسیاری از اندیشمندان و سیاستگذاران ایرانی، قدرتگیری اخوان المسلمین در مصر تحولی در روابط ایرانی – عربی به بار نیاورد. گذشته از دلایل این واقعیت، آنچه مهم است پتانسیلی است که در رابطه با اخوان المسلمین در سطح منطقهای وجود دارد. پس از سرنگونی مرسی، جریان منطقهای اخوان تحت هجمه-ای کم¬سابقه قرار گرفت و به رغم داشتن حامیان منطقهای – از جمله قطر و ترکیه – نتوانست جایگاهی که پیش از کودتای ٢٠١٣ مصر به دست آورده بود را حفظ کند. قدرتگیری ملک سلمان در عربستان و اولویت دادنِ وی به مبارزه با «تهدید ایران» به جای «تهدید اخوان» - که توسط ملک عبدالله توأمان دنبال میشد – سبب شد اخوان در برخی از کشورهای منطقه با گشایشهایی سیاسی روبرو شود. با اینحال، تبدیل شدنِ پروژۀ مستقل اخوان المسلمین به ابزاری در زدوبندهای منطقه، برای اخوانیها و حامیان آنها به هیچوجه قابل قبول نبوده و نیست.
برخلاف تصور بسیاری از اندیشمندان و سیاستگذاران ایرانی، قدرتگیری اخوان المسلمین در مصر تحولی در روابط ایرانی – عربی به بار نیاورد. گذشته از دلایل این واقعیت، آنچه مهم است پتانسیلی است که در رابطه با اخوان المسلمین در سطح منطقهای وجود دارد. پس از سرنگونی مرسی، جریان منطقهای اخوان تحت هجمه-ای کم¬سابقه قرار گرفت و به رغم داشتن حامیان منطقهای – از جمله قطر و ترکیه – نتوانست جایگاهی که پیش از کودتای ٢٠١٣ مصر به دست آورده بود را حفظ کند. قدرتگیری ملک سلمان در عربستان و اولویت دادنِ وی به مبارزه با «تهدید ایران» به جای «تهدید اخوان» - که توسط ملک عبدالله توأمان دنبال میشد – سبب شد اخوان در برخی از کشورهای منطقه با گشایشهایی سیاسی روبرو شود. با اینحال، تبدیل شدنِ پروژۀ مستقل اخوان المسلمین به ابزاری در زدوبندهای منطقه، برای اخوانیها و حامیان آنها به هیچوجه قابل قبول نبوده و نیست.
ارسال نظرات