کد خبر:۴۳۴
۲۷ شهريور ۱۳۹۵ | ۱۱:۰۳

حریم خصوصی در فضای رایانه‌ای

تاریخ : اسفند ١٣٨٦ تهیه شده در : معاونت پژوهشهای فرهنگی و اجتماعی / گروه پژوهش‌های مدیریت، آموزش و منابع انسانی موضوع : رسانه

تغییر در ابزارهای ارتباطی باعث شده است - تا ضمن تسریع در گسترش دانش و تجربه‌های بشری و تبادل اطلاعات و در عین حال تاثیر بسیار زیاد بر جامعه بشری و بالطبع در شئون مختلف آن - زندگی نسبت به قبل در بحث ارتباطی در کلیه ابعاد آن به نحو چشمگیری سهل شود. در کنار این سهولت در عصر ارتباطات و آنچه که دهکده جهانی خوانده می‌شود، همانند یک دهکده واقعی - از باب تجانس در شاخص‌های آن - مزایا و معایب خود را نیز به همراه دارد. در عصر ارتباطات همه تحولات جامعه بشری و همه آنچه پرداخته و انتخاب بشر است، نقاط مثبت و منفی خود را دارد که این نقاط مثبت و منفی بسته به شرایط فرهنگی و اجتماعی، سیاسی و حتی اقتصادی جوامع مختلف می‌تواند متفاوت باشد و حتی متغیر زمان نیز می‌تواند در داوری نسبت به آن‌ها تغییرات اساسی به وجود آورد. از همین رو برخی محاسن و معایبی که ما در خصوص این تحولات و شرایط ناشی از عصر اطلاعات بر می‌شماریم، می‌تواند در زمان‌ها و شرایط دیگر دستخوش ارزشگذاری‌ها و داوری‌های دیگری قرار گیرد. اما برخی از ارزش‌ها هستند که علیرغم تفاوت در حدود آن ها، در حداقل شرایط، تا حدی مورد توجه همه نحله‌های فکری و شرایط مختلف اجتماعی و سیاسی می‌باشند.[از آن جمله می‌توان به بحث بسیار مهم حریم خصوصی اشاره کرد. این مفهوم امروزه و در شرایط کنونی عصر اطلاعات بیش از گذشته مورد توجه واقع شده است؛ چرا که دقیقاً بر اساس شرایط فعلی ناشی از گسترش فن آوری اطلاعات و امکان ورود بیش از پیش به داده‌ها و اطلاعات مربوط به افراد مختلف که به زندگی خصوصی آن‌ها مربوط می‌شود، جامعه بشری در هراس از افشای اسرار بلکه ویژگی‌ها و شرایط زندگی فردی و به عبارتی خدشه دار شدن «حق تنها بودن» به سر می‌برد.


بخشی از شرایط پیش آمده ناشی از خصوصیات ذاتی فضای رایانه‌ای فعلی است. به دلیل سرعت بالای مبادله اطلاعات، عدم دقت در ارسال داده‌ها (بیشتر ناشی از عامل انسانی)، نبود ضریب امنیتی کامل در ارسال و مبادله اطلاعات، همواره افراد در معرض آن هستند که اطلاعات و داده‌های شخصی شان در معرض دسترسی عموم قرار گیرد. با این حال این فضا برای افرادی که قصد استفاده مجرمانه از آن را دارند نیز بسیار مطلوب است. در جوامعی مثل ایران - که سرعت دسترسی به فن آوری اطلاعات و اینترنت الزاماً با یادگیری عمومی و همچنین آموزش امنیت همگانی همخوانی نداشته و همچنین به دلیل دانش اندک افراد در خصوص این نوع فن آوری‌های جدید و همچنین دانش اندک زبان انگلیسی - شرایط برای استفاده مجرمانه از فضا بسیار آماده است و هر آن می‌توان انتظار داشت که حریم خصوصی افراد ناخواسته و یا خواسته مورد تعرض قرار گیرد.

در عین حال گاهی به نظر می‌رسد در کشورهایی که با چنین مشکلی مواجه هستند گاهی دولت‌ها به بهانه دفاع از حریم شخصی افراد شرایطی را فراهم می‌کنند که عملاً باعث محدودیت در آزادی بیان، نقض حقوق بشر و جلوگیری از جریان آزاد اطلاعات شود. در حالی که در برخی موارد نیز تعلل در حل مساله و یا تدوین قوانین و اجرای آن‌ها به بهانه امکان خدشه دار شدن آزادی بیان و یا حقوق بشر، می‌تواند زندگی شخصی بسیاری از افراد را دستخوش مشکلات بسیار نماید. ابعاد مختلف این مساله به کشور ما نیز مربوط می‌شود و در آینده‌ای نه چندان دور این مسأله می‌تواند به یکی از معضلات بسیار مهم جامعه ما در حوزه اطلاع رسانی و اینترنت و رایانه تبدیل ‌شود، مدتی است جامعه نیز به پخش تصاویر و فیلم‌های مختلف شخصی و خانوادگی بر روی فضای اینترنت و یا از طریق رایانه‌ها و همچنین از طریق مبادله موبایلی حساس شده است. این یادداشت تلاش می‌کند تا برخی از ابعاد این موضوع را بازگو نماید.


ارسال نظرات
آخرین گزارش های تحلیلی
آخرین مصاحبه ها
آخرین ویدئوها