نشست ورشو؛ دستاوردها و واکنشها
برای دسترسی به فایل این مطلب اینجا را کلیک کنید.
نشست اخیر ناتو با حضور ٢٨ کشو عضو این سازمان و ٢٦ کشور همکار آن، در شرایط حساسی در تاریخ ٨ و ٩ جولای (١٨ و ١٩ تیر) برگزار شد و طیف وسیعی از موضوعات مهم خاورمیانه و شمال آفریقا از جمله افغانستان، عراق و سوریه را پوشش داد. مسأله خروج انگلیس از اتحادیه اروپا و تنش در مناسبات با روسیه، به همراه آشوب بیسابقه در خاورمیانه، نشست اخیر ناتو را از اهمیت بیشتری برخوردار ساخته بود. در همین راستا، اوباما نیز متذکر شد: "ناتو در طول عمر ٧٠ ساله خود، هیچگاه با چنین طیف وسیعی از مشکلات امنیتی، انسانی و سیاسی به صورت همزمان مواجه نبوده است". همچنین وی دو روز پیش
از برگزاری نشست ورشو و در استقبال از آن، با "پرمخاطره" خواندن شرایط امنیتی
در افغانستان، تصمیم به کاهش نیروهای آمریکایی در افغانستان به صورت کندتری حداقل تا
پایان دوره ریاست جمهوریاش گرفت. بر این اساس، قرار شد تا تعداد ٨٤٠٠ نظامی
آمریکایی تا سال ٢٠١٧ در افغانستان باقی بمانند؛ در حالی که تا پیش از این قرار
بود که تعداد این نیروها تا انتهای سال جاری به ٥٥٠٠ نفر کاهش یابد. این در حالی
است که نیروهای نظامی ٣٢٠ هزار نفری افغانستان طی سال گذشته، به ٢٠ هزار حمله
اقدام کردند.
با توجه به اهمیت نشست اخیر ناتو در ورشو که برنامهریزیها و
اقدامات فراوانی از سوی دولت افغانستان در جهت جلب اعتماد و تداوم حمایت این
سازمان را برانگیخته بود، گزارش حاضر معطوف به تبیین نتایج این کنفرانس و واکنشهای
صورت گرفته در قبال آن میباشد.
نتایج کنفرانس ورشو
١- این نشست از جهاتی، نقطه عطفی در تاریخ افغانستان به شمار میرود:
اول اینکه برای نخستینبار، نماینده افغانستان در یک کنفرانس مهم بینالمللی به
شکل صریح و روشن از پاکستان به خاطر حمایت از تروریسم انتقاد نمود و اظهار داشت:
تمامی کشورهای منطقه در امرِ مبارزه با تروریسم در کنار افغانستان قرار دارند به
جز پاکستان. در همین راستا، رییس جمهور افغانستان پاکستان را مقصر بیثباتی در
افغانستان دانست. و ابراز کرد: "پاکستان عملا تروریستها را به خوب و بد
تقسیم کرده و میان آنان، تمایز قایل است". به نظر میرسد که سخنانِ آقای غنی،
نقطۀ عطفی را در تغییرِ سیاستهای افغانستان در رابطه با پاکستان رقم خواهد زد.
دوم اینکه در شرایط بسیار حساس و شکننده امنیتی فعلی افغانستان که به
زعم بسیاری از کارشناسان، سال جاری، سال سرنوشتسازی برای کشور و حکومت افغانستان
به شمار میرود و نسبت به توان اشرف غنی در اتمام دوره ریاست جمهوریاش تا سال
۲۰۱۹ تردیدهای جدیای وجود دارد، آمریکا اعلام نمود که برنامه از پیش تعیینشده
خود در مورد کاهش تعداد سربازانش در افغانستان را تغییر خواهد داد. این موازنه
قدرت در درون افغانستان، در سطح منطقهای و از زاویه نقش آمریکا در این کشور واجد
اهمیت است.
٢- کشورهای عضو ناتو تعهد کردند که تا ۲۰۲۰، سالانه یک میلیارد دلار
به نیروهای امنیتی افغانستان کمک مالی کنند. آمریکا نیز کمک ٥/٣ میلیارد دلاری به
افغانستان را متعهد شد. شایان ذکر است که هزینه نیروهای امنیتی افغانستان سالانه ۵
میلیارد دلار است که تنها ۵۰۰ میلیون دلار آن از سوی دولت افغانستان فراهم میشود.
٣- از سوی دیگر، آمریکا متعهد شد که حداقل ٢٠٠٠ نیروی نظامی خود را
در مأموریتهای ضدتروریستی بر علیه القاعده، طالبان و داعش و سایر گروههای تروریستی
بگمارد و حدود ٦٩٠٠ نفر نیز در قالب مأموریت ناتو، با ارتش و پلیس افغانستان
همکاری کرده و به مشاوره بپردازند.
٤- تصمیم گرفته شد تا از این پس، نیروهای آمریکایی در مبارزه کنشی
علیه تروریستها مشارکت داشته باشند؛ این در حالی است که تا پیش از این، دخالت نیروهای
آمریکایی، صرفا محدود به زمانهایی میشد که آنها مورد تهدید یا حمله مستقیم
طالبان قرار میگرفتند. ژنرال نیکلسون، فرمانده نیروهای ناتو در افغانستان، این
استراتژی سابق آمریکا را "استراتژی شکستخورده" نامید و ابراز امیدواری
کرد که استراتژی حمله غیرواکنشی به تروریستها، "پیامدهای استراتژیکی"
به همراه آورد.
٥- کشورهای عضو ناتو، در شرایطی که ناآرامی در افغانستان هر روز شدت
مییابد، بر سر سه مسأله مهم، از جمله تداوم مأموریت پشتیبانی قاطع از نیروهای
نظامی افغان پس از سال 2016 ، ارائه کمکهای مالی به نیروهای امنیتی افغانستان تا
سال 2020 و همچنین تداوم همکاریهای نظامی و سیاسی طولانیمدت با حکومت افغانستان
به توافق رسیدند.