تأسیس رژیم اسرائیل از دیدگاه حقوق بین‌الملل

در طرحی که ژنرال اسموتس در تاریخ ١٨ دسامبر ١٩١٨ در آستانه تشکیل کنفرانس صلح پاریس برای جامعه ملل ارائه کرد ، ٢١ نکته توصیه شده بود. ٩ ماده نخست آن به کشورهائی که در گذشته به امپراطور های اروپائی و خاورمیانه تعلق داشت و با وقوع جنگ و فروپاشی این امپراتوری ها در زمره سرزمین هائی قرارگرفتند که باید در مورد اداره آن ها تعیین تکلیف می شد ؛ فلسطین از جمله این سرزمینها بود. به موجب این طرح ، کیفیت اداره این سرزمین ها ، بر حسب میزان رشد و موقعیت جغرافیائی واوضاع اقتصادی و سایر ویژگی‌های قومی ، باید متفاوت می بود. از این رو به موجب ماده ٢٢ میثا ق ملل ، سه نوع نمایندگی «آ»، «ب»‌ و «ث» تأسیس گردید که فلسطین در نوع «آ» قرار می گرفت ودولت بریتانیا عهده دار این امر بود . اگر چه به موجب طرح نمایندگی ،‌ دولت بریتانیا بایستی فلسطین را به گونه ای مدیریت می کرد که شرایط سیاسی ،‌ اقتصادی واداری آن تضمین کننده حقوق مدنی و مذهبی اعراب و یهودیان فلسطین باشد ،‌ اما با این وجود رفتار و اقدامات دولت بریتانیا به صورت نابرابر ومبتنی بر تبعیض های مذهبی و نژادی اعمال می شد و این گونه سیاست های تبعیض آمیز حتی در جریان برخورها و مناقشات نظامی میان دو طرف نیز بارها اعمال شد ؛ تا اینکه در ٢٩ نوامبر ١٩٤٧ مجمع عمومی سازمان ملل متحد رأی به تقسیم فلسطین به دو دولت مستقل عرب و یهودی داد و دولت بریتانیا را ملزم به خروج از فلسطین کرد . در ١٤ می ١٩٤٨ یعنی هنگامی که نیروهای انگلیسی ، فلسطین را ترک کردند آشوب و اغتشاش تمامی این سرزمین را فرا گرفته بود و تعداد زیادی از اعراب فلسطین در سرزمین های دیگر کشورها به عنوان مهاجر ، سرگردان و آواره بودند. فردای روزی که بریتانیا از فلسطین خارج شد جامعه یهود تأسیس دولت اسرائیل را اعلام نمود و بلافاصله این دولت توسط ایالات متحده آمریکا به رسمیت شناخته شد. این سیاست توسط سازمان ملل نیز دنبال شد و رژیم اسرائیل به عضویت این سازمان در آمد. به این دلیل که مبنای تأسیس رژیم اسرائیل مبهم و شبهه برانگیز است لذا باید گفت شناسائی این رژیم توسط دولت هایی نظیر ایالات متحده آمریکا و نیز عضویت آن در سازمان ملل متحد دارای ارزش وآثار تأسیس ویا نیمه تأسیس است .

کلید واژه :

کنفرانس صلح ، پیمان ورسای ،‌سرزمین فلسطین ،‌نظام نمایندگی ، نمایندگی نوع «آ» ، میثاق ملل ، بریتانیای کبیر ، دولت عرب فلسطین ، دولت یهود فلسطین ، کشور اسرائیل ، سازمان ملل متحد ، منشور ملل متحد ، قطعنامه مجمع عمومی ، شناسایی ، دولتمندی ، استقلال ،